Elke zondagochtend loop ik hard. Alhoewel dat is mijn streven, soms wordt het de middag. Ik loop in ieder geval elke zondag. Zo ook afgelopen zondag. Ik trok mijn hardloopschoenen aan en daar ging ik weer. Normaal zijn dit eigenlijk best wel saaie loopjes, maar dit keer gebeurde er iets waardoor ik een heftige WTF-moment beleefde.
Ik train voor een marathon, dus vaak ben ik ook wel even onderweg. Een leuke bijkomstigheid is dat je wel veel ziet.Vooral veel mensen. Mijn voornaamste bezigheid tijdens het lopen is dan ook kijken naar mensen. In mijn hoofd maak ik dan een soort verhaaltje van deze mensen. Ik probeer me voor te stellen wie zij zijn en waarom zij net zo gek zijn als ik om zich in dit weer op zondagochtend buiten te bevinden. Waarom liggen ze ook niet nog lekker te luieren in bed, zoals half Nederland dat doet?Leuke bezigheid tijdens het hardlopen, maar daar wilde ik het niet over hebben. Afgelopen zondag dus. Ik ben al weer op mijn weg terug en ik zie een scooter vanaf de andere kan aan komen scheuren. Achterop zit een jongetje en het lijkt erop dat vader en zoon een ritje maken. Op het moment dat we elkaar bijna kruizen, gaat de vader op zijn scooter staan en beweegt zijn borsten op en neer…WTF??? In eerste instantie heb ik geen idee wat er zojuist gebeurde. Dan beginnen vader en zoon heel hard te schateren. Als ik omkijk wijst de zoon hard lachend naar zijn borst en dan gaat er bij mij een belletje rinkelen en tegelijkertijd stijgt het bloed naar mij hoofd. Ik zal eerst even een toelichting geven: ik ben ‘gezegend’ met een goeie cupmaat borsten. Waarom ‘gezegend’? Grote borsten zijn natuurlijk wel mooi en vrouwelijk, maar absoluut niet handig tijdens het hardlopen. Hoe stevig mijn bh ook is, ze hobbelen altijd gezellig mee. Ik ben dit inmiddels gewend en behalve wat verwondingen, merk ik er niet zoveel meer van. Deze meneer op de scooter dus wel en probeert daar op een wel hele lompe manier heel grappig over te doen. Wat een lul. Zijn hersenloze actie, in het bijzijn van zoon (ik denk een jaar of 7!), maakt mij verdrietig en boos. Begrijp me niet verkeerd, deze meneer zet vooral zichzelf voor paal en geeft een enorm slecht voorbeeld aan zijn zoon, maar ik ben een mens. Een mens met gevoelens en tieten. Helaas ben ik (nog) niet snel genoeg om een voorbij rijdende scooter in te halen en zal ik deze meneer er nooit persoonlijk op kunnen aanspreken. Had ik wel de mogelijkheid gehad, zou ik hem eens heel duidelijk uitleggen wat zijn onsmakelijke actie voor effect kan hebben. Naast het feit dat deze jongen een heel slecht voorbeeld heeft aan zijn vader, is dit gewoon een voorbeeld van man die zich flink misdraagt tegenover een vrouw. Niet eens per se een vrouw, maar een mens. Want als ik heel eerlijk ben, in deze tijd waar de ene na de andere man beschuldigd wordt door een vrouw die op een of andere manier op een ongewenste manier is behandeld, benadrukt alleen maar meer dat er een verschil is tussen mannen en vrouwen. Laten we nou eerst gewoon mensen zijn. Mensen die elkaar met respect behandelen en geen geintjes uithalen ten koste van de ander. Wat voor de een namelijk een geintje is, kan voor de andere een moment van verdriet zijn. Ook al lijkt het heel onschuldig, het kan een impact hebben op een persoon. Dit geldt overigens niet voor die lul op de scooter. Ik kan alleen maar hopen dat hij hier ooit enig besef van zal krijgen. Dat zou de wereld een stukje beter en mooier maken.