Gewoon dikke pret

Gatver….luister jij dat??? Vroeg een van mijn familieleden mij laatst toen ik haar vertelde dat ik naar een hardcore feestje was geweest. Ken je dat, momenten dat iemand iets zegt waar door je even zo beledigd bent, maar op dat moment niet echt een zinnige reactie kan geven. Een typisch WTFmomentje. Later denk je er over na en kom je met een briljant antwoord. Nou, dit was zo een moment. Mijn antwoord speelt zich al weken af in mijn hoofd en ik moet het even kwijt. Bij deze dus. Ten eerste: jammer dat er nog zo veel kortzichtigheid bestaat. Als iemand ergens van houdt, zou je dit niet zomaar zo mogen beledigen. Ten tweede: ik durf te wedden dat er weinig dingen in het leven zijn (ok, behalve eten), die je niet teleurstellen. Voor mij is een van deze dingen mijn liefde voor hardstyle en hardcore. Nu zal ik even bij het begin beginnen. Jaren geleden startte ik met een opleiding en kwam ik tijdens een van mijn eerste colleges een meisje tegen waarmee ik aan de praat raakte. Binnen no-time hadden we het over festivals en muziek. Niet veel later hadden we het alleen nog maar over hardstyle….Eindelijk!! Ik had iemand waarmee ik een stiekeme liefde kon delen. Het duurde niet lang voordat ik met haar mee ging naar mijn eerste feestje. We deden het gelijk goed, want we gingen naar Capital. Dat is dus allang geen hardstyle meer, maar raw en hardcore. En oh wat heb ik het leuk gehad! Ik wist van te voren niet zo goed wat ik moest verwachten, maar het was kortgezegd gewoon feest! Iedereen was lekker aan het hakken. Ook al bakte ik er toen (en nu nog steeds) niks van, dat boeit dus helemaal niet. Er is maar een gezamenlijk doel: stampen!! Een paar maanden en wat feestjes later, bezocht ik mijn eerste Defqon festival. Sta ik daar bij de blue-stage, wat zie ik? Een Hindoestaande dj! Dat terwijl ik zowat de enige Hindoestaan op het festival was. Ik heb het natuurlijk over Jason Payne en hij was echt heerlijk aan het draaien. Sindsdien ben ik dan ook helemaal fan. Ok, echt hindoestaans is hij niet. Ik volg hem op insta en eet voornamelijk boerenkool met worst, maar ach, ik ben wel trots!  Als ik dit soort dingen zie en de muziek hoor word ik helemaal blij. Naast de enorme plezier die ik eraan beleef, helpt de muziek mij ook nog eens door al mijn uurtjes hardlopen door (wat ik het liefst ook op mijn nikies zou doen, maar heb zwakke knieën dus dat is niet zo slim). En ik kan er mijn oh zo vervelende buren lekker mee vervelen… Dus gatver luister jij dat? Ja, ik luister dat! Kan ik een minder puntje bedenken? Ja, misschien zo nu en dan een niet zo charmante after-foto en aftermovie verschijningen, maar ach die plaatjes zeggen het allemaal: ik heb gewoon dikke pret als ik deze muziek hoor. Dus excuse me…ik ben even mijn nikies poetsen :D.